Column Anne: Lieve oude rolstoel

Dag oud besje, alhoewel, zo oud ben je niet, maar zo zie je er wel uit. Niet zo gek, je bent intensief gebruikt. Van ’s morgens na het aankleden tot vlak voor het bedritueel zat jouw gebruiker Nadja erin.  

Er zijn hapjes uit je hoepels en je spaken vertonen roestplekjes. De bekleding van de zijsteuntjes voor de rompstabiliteit is er deels af, het zilveren staal is zichtbaar en prikte in Nadja’s borsten.  De afneembare zitting heeft alle reinigingsdoekjes doorstaan en is door de tijd heen steeds iets verlengd om voldoende steun te bieden aan Nadja’s langer wordende bovenbenen. Op de voetenplaat is zo vaak gestampt, meer tijdens danssessies dan boze buien gelukkig, dat hij scheef naar beneden hangt.  

Met een zacht doekje ga ik nog een keer langs de hoofdsteun, uit eerbetoon voor al die uren dat Nadja’s wangen ertegen rustten, haar troost en rust bood. Met datzelfde doekje ga ik over de wielplaten met paarden erop. Ik kan het zinnetje dromen dat Nadja er altijd over zegt: “Ik hou van witte paarden…” 

Ze houdt ook van dolfijnen en van geel en blauw, met een uitstapje naar grijs omdat haar lievelingsjuf dat zo’n mooie kleur vond, daarom ben je een keertje overgespoten.  

En nu is het dus tijd voor een volgende rolstoel, niet alleen voor Nadja, maar ook voor mij, als duwer. De nieuwe rolstoel heeft duwondersteuning voor langere wandelingen en een kantelsysteem zodat prinses Nadja af en toe met haar rug in een andere positie kan zitten. 

Lieve rolstoel, wat heb je het soms te verduren gehad, headbangen, rondtollen, stuiteren en woest gekieper, soms werd het je te veel. Dan scheurde het voorwieltje bij het frame af, één keer zelfs bemerkte de taxichauffeur dat het volledige frame dat links met rechts verbond gescheurd was, bij het uit de taxi halen brak de rolstoel volledig in tweeën. Zoiets had de fabrikant nog nooit gezien. Het zegt veel over onze power dancingqueen. Gelukkig kon jouw onderstel worden gefixt, in tegenstelling tot dat van je berijder. Jij was Nadja’s onderstel, haar benen. Door jou was ze zo vrij als ze kan zijn.  

Bedankt lieve rolstoel drie, hallo nummer vier.