Wat als ik er niet meer ben om voor jou op te komen en voor…
Column Sandra: weleens nagedacht over logeren?
Ik begin er altijd al snel over; logeren. Vaak zijn ouders er nog helemaal niet aan toe als ik vraag ‘hebben jullie weleens nagedacht over logeren?’ Maar ik doe dat bewust. Want ik weet dat het jaren kan duren voordat je aan de beurt bent en je kunt maar beter vroegtijdig op een wachtlijst staan. Ik denk dat het goed is dat ouders af en toe even wat tijd krijgen voor zichzelf en voor de rest van het gezin en een weekend in de maand kan dan al enorm helpen. Bovendien doen ouders ervaring op met het uit handen geven van de zorg. Hoe werkt dat? Wat moet ik allemaal in kaart brengen voordat ik mijn kind kan wegbrengen? Dat is soms eenvoudig, maar ik zie ook situaties dat opvang echt heel lastig is omdat zorg die ouders leveren aan hun kind simpelweg niet leverbaar is. Daar heb je in de zorg zomaar twee of drie man voor nodig. Als je daar dan de financiering niet voor hebt, dan mis je de boot.
Een onderwerp dus om te bespreken want ik vind logeren juist heel belangrijk voor zowel kinderen als voor hun ouders. Logeren is loslaten in het klein, een goede oefening voor later als jouw kind ergens gaat wonen. Als kinderen wat ouder worden en nog niet logeren, wijs ik ouders er ook altijd op dat het belangrijk is dat ze een plek hebben waar hun kind altijd terecht kan. Vroeg of laat kun je ook onverwacht in de situatie komen dat je de zorg zelf niet meer kunt verlenen. Omdat je bijvoorbeeld een hernia hebt en eerst zelf weer moet herstellen of erger, als een van de ouders plotsklaps overlijdt.
Dat logeren een uitdaging is omdat er te weinig plekken zijn en het bovendien ook nog eens een geschikte plek moet zijn, is heel vervelend. Juist omdat ouders het veel beter zouden kunnen volhouden als er voldoende logeerplekken zouden zijn.
Ik zeg ouders ook te kijken naar andere mogelijkheden. Zo zijn er initiatieven dat je ‘een ruimte huurt’ en met je eigen pgb’ers een weekend gaat logeren. Of ouders die hun kind af en toe brengen naar iemand die ze kennen vanuit bijvoorbeeld de zorg of het ziekenhuis. Iemand die met veel plezier hun kind zo nu en dan een weekend opvangt. Ook zulke afspraken kunnen heel goed werken.
En dan is er ook nog de kwestie dat bij sommige logeerhuizen de leeftijdsgrens op achttien jaar ligt. Zeker als een kind dan al in die richting gaat, is het goed te bedenken dat je voor een logeerplek kiest waar ‘doorstroom’ mogelijk is. Vaak kan dat bij wat grotere instellingen wel, maar het is goed om daar ook vooraf op te letten.